Θαύματα της Παναγίας

Μία από τις υψηλότερες χριστιανικές αρετές όλων των Κυπρίων είναι η λατρεία της Παναγίας της Θεοτόκου, προς τιμήν της οποίας, μεταξύ άλλων, αφιερώθηκε το θαυμαστό μοναστήρι του Κύκκου (ιδρύθηκε στο τέλος του 11ου αιώνα), όπου οι Βυζαντινοί μετέφεραν την Αποστολική και θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας, η οποία έλαβε το όνομα “Κυκκώτισσα.” Για την Αγία Εικόνα της Παναγίας το μοναστήρι του Κύκκου επιλέγηκε ως το “Κατοικητήριό” Της, όπου κατά καιρούς εμφανίζεται στον ορατό κόσμο μέσω των θαυμάτων, βεβαιώνοντας την παρουσία Της ανάμεσα μας.

Μερικά από τα θαύματα αυτά παρουσιάζονται στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης αυτού του ιερού μοναστηριού, ενώ στο τελευταίο θαύμα πολλοί Κύπριοι ήταν αυτόπτες μάρτυρες των δακρύων στα πρόσωπα της Παναγίας και του Χριστού στη θαυματουργή Εικόνα, γνωστή ως Παναγία η “Παραμυθία”, που σήμερα φυλάσσεται στον Κύκκο.

Η εκκλησιαστική υμνογραφία μας, και ιδιαίτερα οι ύμνοι, που γράφτηκαν στον Κύκκο, προς τιμή της Παναγίας, Την δοξάζουν ως “Βασίλισσα όλου του κόσμου· χαρά των αγγέλων και μεσίτρια των αμαρτωλών… Είναι το καμάρι των Κυπρίων καύχημα των ορθοδόξων, νίκη και τρόπαιο των βασιλέων εναντίον των ορατών και αόρατων εχθρών, δόξα και πλούτος”. Να αναφερθούμε και στις σχέσεις της Παναγίας με την Κύπρο, που καταγράφηκαν σε μία ρωσική διήγηση, η οποία περιγράφει την επίσκεψη της Παναγίας στον ’γιο Αάζαρο τον Τετραήμερο, επίσκοπο Κιτίου.

Η διήγηση αυτή, παρόλο που θεωρήθηκε απόκρυφη, τυπώθηκε το 1658 στο εκκλησιαστικό τυπογραφείο του γεωργιανού μοναστηριού Ιβήρων στη Ρωσία. Για τα θαύματα της Παναγίας στην Ιερά Μονή Κύκκου μιλά και ο ιερομόναχος Σεραφείμ Κυκκώτης (ο μετέπειτα μητροπολίτης Aγκυρας Σεραφείμ ο Πισίδιος (17731779), ο οποίος εκπαιδεύτηκε σ’ αυτό το μοναστήρι. Σε έναν από τους εκκλησιαστικούς ύμνους του, που έγραψε προς τιμήν της Παναγίας Κυκκώτισσας, τον οποίο μελοποίησε ο Σωφρόνιος, ιερομόναχος Κύκκου, αναφέρεται το εξής:

“Ιδού η Βασίλισσα, που γιατρεύει τους παράλυτους και διώχνει του δαίμονες, που καθαρίζει τους λεπρούς και ανορθώνει τους κουτσούς, παρέχοντας απαλλαγή από όλα τα κακά πάθη, γιατρεύει τις ψυχές και τα σώματα μας. Κάνει τους κωφάλαλους να μιλούν και σώζει πάντα αυτούς που ταξιδεύουν στη θάλασσα”.

Ο Σεραφείμ περιέγραψε και το θαύμα με τον ιερομόναχο Ιωάννη από τη Ρόδο, που συνέβη το 1776, όταν τα δέκα ή δεκαπέντε κεριά του, που χρειάζονταν για την ανάγνωση της ολονύχτιας ακολουθίας, άναψαν αυτομάτως με μία σπίθα, που βγήκε από τη μικρή θυρίδα, που ήταν τοποθετημένη πάνω στην Εικόνα της Παναγίας Κυκκώτισσας (θαύμα αριθμ. 10). Ο ίδιος ο Κυκκώτης ποιητής και υμνογράφος των κειμένων πάντοτε υπογράμμιζε τη θεϊκή δύναμη της Εικόνας της Παναγίας του Κύκκου, όπου γίνονταν άπειρα και αναρίθμητα θαύματα σε κουτσούς, κωφούς και άλλους ανθρώπους, που έπασχαν από ανίατες αρρώστιες. Τα θαύματα στον Κύκκο γινόντουσαν τόσα πολλά, που είναι “αδύνατο η γλώσσα του ανθρώπου να τα περιγράψει όλα”, καταλήγει ο Σεραφείμ ο Πισίδιος.
Και οι δύο αυτές Εικόνες της Παναγίας είναι θεοβράβευτες. Η Εικόνα της Παναγίας Κυκκώτισσας είναι Χαριτόβρυτη και διαφέρει από όλες τις άλλες ’γιες Θεομητορικές Εικόνες, που βρίσκονται στον κόσμο. Ιδιαίτερα είναι σεβαστή από τους ορθοδόξους λόγω της χάρης, που δόθηκε σ’ αυτήν από τον Υιό Της και Σωτήρα μας, όταν Του το εζήτησε η ίδια η Μητέρα Του, εκφωνώντας τα χαριτόβρυτα λόγια: “Να έχει Χάριν η Αγία Εικών αύτη”. Το όνομα της Παναγίας το επικαλούνταν με βαθιά μετάνοια σε όλες τις περιπτώσεις των θαυμάτων. Το θαύμα με τη δακρυρροούσα Εικόνα Παραμυθία υπάγεται σε μία σειρά δακρυρροουσών Εικόνων της Παναγίας, που βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια δακρυρροούσες Εικόνες της Παναγίας εμφανίστηκαν σε πολλές, και κυρίως ορθόδοξες, εκκλησίες.

Η ροή των δακρύων σημαίνει προειδοποίηση της Παναγίας προς τους ανθρώπους, οι οποίοι εγκατέλειψαν τον Θεό. Όχι μόνο τον Θεό, αλλά και τον συνάνθρωπο. Η Παναγία κλαίει για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος λόγω της πνευματικής πτώσης των ανθρώπων, και ζητά από τους ανθρώπους τη μετάνοια και αγάπη τους, την εξομολόγηση, προσευχή, συγχώρεση και όχι τη συνεχή απασχόληση με τα υλικά αγαθά, τα οποία συχνά πολλαπλασιάζουν τις αμαρτίες μας.
Όλες οι πληροφορίες, που συγκεντρώσαμε για τα θαύματα, εκτός του θαύματος με την Παναγία “Παραμυθία”, προέρχονται από παλαιές γραπτές πηγές, που μέχρι τώρα δεν ήσαν προσιτές στον σημερινό απλό αναγνώστη ή στον προσκυνητή της Ιεράς Μονής Κύκκου.

Ποιος μπορεί να αριθμήσει υδατώδη σύννεφα, που παράδοξα εμφανίζονταν σε καιρούς ανομβρίας; Ή, ποιος έχει τη δύναμη να αναφερθεί στην αποστροφή, που συναντούσαν οι γυναίκες, όταν ήταν ακάθαρτες; Πολλές άλλες, ενώ ήταν στείρες, συνέλαβαν και γέννησαν. Ένα άλαλο παιδί έγινε εύλαλο. Κάποιο άλλο, το οποίο βρισκόταν μισοπεθαμένο κάτω από τη Θεομητορική Εικόνα, έγινε αμέσως καλά. Πόσα θαύματα ανερμήνευτα με τη λογική! Μάρτυρες και κήρυκες όλων αυτών των θαυμάτων είναι αυτοί οι οποίοι προηγουμένως ήταν άρρωστοι και τώρα που θεραπεύτηκαν έγιναν υπηρέτες της Θεοτόκου.