Ο Ηγούμενος Κύκκου Λεόντιος υπέγραψε, στις 5 Φεβρουαρίου 1609, μαζί με τον Επίσκοπο Σολέας και Κυρηνείας Ιερεμία, επιστολή προς τον Βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Γ’ με αίτημα την ανάληψη εκστρατείας για απελευθέρωση της Κύπρου («Λεόντιος, ιερωμόναχος και καθιγούμενος τις αγιας μονῆς τις περαγίας Θ(εοτό)κου του Κΐκκου»). Την άνοιξη του 1610, ο Λεόντιος («Leonchio hieromonge, Prior del monasterio de N(uestra) S(eno)ra de Chico») περιλαμβανόταν στον μεγάλο αριθμό αρχιερέων και παραγόντων του νησιού, που αποφάσισαν να στείλουν τον Λοΐζο Σκούταρη ως αντιπρόσωπο στον Βασιλιά Φίλιππο Γ’, για να αναλάβει στρατιωτική δράση στην Κύπρο. Τρίτο ισπανικό έγγραφο, με ημερομηνία 23 Μαΐου 1610, κάνει αναφορά στον «Leontio abbad del monast(eri)o de Tisaea», λέξη που ο Ι. Χασιώτης ερμηνεύει ότι είναι παραφθορά των λέξεων «της αγίας» και υπονοεί τη Μονή Κύκκου. Σε δημώδες έμμετρο κείμενο, που συνέταξε στα μέσα του 17ου αιώνα ο Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ ο Κύπριος ο Καντζελλιέρης, που υπήρξε Κυκκώτης μοναχός, γράφει: «Ἐκεῖ στήν Παναγίαν μου τοῦ Κύκκου σεβασμίαν,/τήν ὑπεράκουστον μονήν, ἐκείνην τήν ἁγίαν,/[…] μέ τόν ἡγούμενόν μας ἔτυχα ποτέ τήν ἐκκλησίαν,/τόν κυρ-παπᾶ Λεόντιον, πού’χεν τήν προστασία». Ενδεχομένως οι στίχοι αυτοί να αναφέρονται στον ίδιο Λεόντιο, ο οποίος ήταν Ηγούμενος του Κύκκου όταν ο νεαρός τότε Ιωακείμ ήταν μοναχός της Μονής.