Απόδοση

Γράμμα συνοδικόν περί τῆς σεβασμίας μονῆς τοῦ Κύκκου, ἵνα εἴη ἀκαταπάτητον καί ἀνενόχλητον καί σταυροπηγιακόν χειρός τινος πλεονεκτικῆς, ἀρκουμένου καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου τῷ κανονικῷ αὐτοῦ μνημοσύνῳ, ὅπερ ἐπεβεβαιώθη καί παρά τῶν μετά τόν Νικηφόρον Ἀρχιεπισκόπων, τοῦ Χριστοδούλου, φημί καί Ἰακώβου, Γερμανοῦ, Ἰακώβου καί Σιλβέστρου, καί τοῦ νῦν κύρ Φιλοθέου.

Διονύσιος Ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ῥώμης καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης.

Τῶν ἀγαθῶν ἔργων, ἀγαθώτερα πάντως εἰσί τά πρός μόνον τόν ἀγαθοποιόν ὅρον ἀγαθωνύμως ἀναφερόμενα, τά Θεόν ἀρχηγόν δηλαδή καί τελειωτήν ἐνθέως πλουτοῦντα, ὅς ἐστιν ὄντως τό αὐτάγαθον ἀγαθόν, δι’ οὗ τά πάντα μετοχικῶς μᾶλλον καί ἧττον ἀγαθυνόμενα δείκνυται καί γινώσκεται κατά τήν σφῶν ἐγγύς πως ἤ πόῤῥω διάθεσιν, πρός τήν διά πάντων φοιτῶσαν παντελῆ αὐτοῦ ἀγαθότητα.

Διό καί πρό πάντων τίθεσθαι κατά πάντα λόγον ὀφείλομεν, ταῦτα, φημί, τά πρός Θεόν ἀφορῶντα καί πᾶσι τρόποις, ὡς εἰκός, ἐκθειάζειν, ὑπερεπαινεῖν τε καί μεγαλύνειν αὐτά, συνιστᾶν ἅμα καί βεβαιοῦν ὅση δύναμις˙ τί γάρ ἄλλο θειότερον ἄν εἴη καί προὐργιαίτερον τῶν ἐπ’ ὀνόματι Θεοῦ πραττομένων, ὅπου τά πάντα διά παντός, ὅσαπερ ἄν ἐν βίῳ ποιῶμεν, εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖν γραφικῶς διδασκόμεθα;

Ἐπειδή τοιγαροῦν καί τά νῦν συνοδικῶς ἡμῖν κατηγγέλθη τό αἰδέσιμον τοῦ ἐν τῇ νήσῳ Κύπρου κειμένου σεβασμίου μοναστηρίου τοῦ ἐπικεκλημένου τοῦ Κύκκου, καί ὅτι τό ἐπιφανές καί ἐπίσημον ἔσχηκεν εἰληχός ἀπό τῆς ἐν αὐτῷ σῳζομένης, θείᾳ προνοίᾳ, καί προμηθείᾳ, θεομητορικῆς σεπτῆς καί ἁγίας εἰκόνος, τῆς ὑπό τοῦ ἁγίου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ ἱστορηθείσης ἐκ τῶν ἄνωθεν χρόνων, ἐξ ᾗς ἰάματα βρύει, καί πολλά τῶν θαυμάτων πολλάκις ἐμεγαλύνθη πάλαι, καί νῦν οὐχ ἧττον ἀκμαζούσης διηνεκῶς τῆς ἐν αὐτῇ θείας χάριτος καί ἐπιστηριζούσης τούς εὐσεβεῖς, ἀπειρομεγέθει εὐσπλαγχνίᾳ τοῦ μεγαλεῖα πεποιηκότος πολλά περί τήν Τεκοῦσαν αὐτόν διά τῆς παντουργοῦ ἐξαρχίας τῶν ὅλων καί μεγαλειότητος, ἐξ ὧν ἰδιοσυστάτως, ὡς ἔχει τις εἰπεῖν, κρείττονι δυνάμει συνίσταται τό ἱερόν αὐτό καταγώγιον, ἀλλά γε μήν καί ἡ τῶν Ὀρθοδόξων εὐλάβεια, φιλοτίμως οἷα προσήκει γεραίρειν αὐτό διά σπουδῆς ὅτι πλείστης, μή διαλείπουσα ταῖς δυναταῖς χορηγίαις, χάριν τῆς Θεομήτορος, σύν πολλοῖς ἄλλοις τῶν πρός ἐπίδοσιν αὐτοῦ συντελούντων, καί αὐτοδεσποτείας αὐτό ἠξίωσε λόγῳ σταυροπηγίου τοῦ κατά τόπον πρωτεύοντος θρόνου, τῆς ἁγιωτάτης φημί Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου, προνοίᾳ τῶν πάλαι θεοφρόνων ἀνδρῶν καί τῶν θεοφιλῶς ἐκείνου τοῦ θρόνου προστατευσάντων, ἐπί τό διαμένειν ἐλεύθερον καί ἀνάλωτον χειρός τινος πλεονέκτιδος καί περιστάσεων τοιούτων, δι’ ὧν εἴωθε φθείρεσθαι τά καλά, καί τά ἀξιόλογα καταστρέφεσθαι, καί ζημίαν οὐ τήν τυχοῦσαν τοῖς ἀνθρώποις προστρίβεσθαι˙ ἀνθ’ ὧν καί καλλιεργηθέν ἱκανῶς, συνεφαπτομένου Θεοῦ, καί εἰς ἐπίδοσιν φθάσαν, ἔχει τούς ἀντιλαμβανομένους αὐτό καί συνεπισκεπτομένους πατέρας οὐκ ὀλίγους, διαθήκαις καί τύποις ἐν ἀκριβείᾳ τῶν κτητόρων αὐτοῦ, σεμνῶς τε καί θεαρέστως τό μοναδικόν διαθλοῦντας στάδιον, καί προμηθείαις πολλαῖς ἀμφιπονοῦντας, καί εἰς αὔξησιν ἄγοντας τό ἀξιάγαστον αὐτό σκήνωμα, εἰς δόξαν τῆς Ὑπερενδόξου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ᾀειπαρθένου Μαρίας καί ἀξίαν εὐλάβειαν τῶν Ὀρθοδόξων ψυχαγωγίαν τε καί παραμυθίαν, ἐξ ὧν ἀπολαμβάνουσι πίστει χαρίτων καί ἰαμάτων πολλῶν, περί ὧν καί πληρεστέρως ἐπληροφόρησεν ἡμᾶς αὐτοπροσώπως ὦδε παρευρεθείς ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος ταύτης, φημί τῆς Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου Κύρ Νικηφόρος οὗτινος σταυροπηγίου τήν σταυροπηγιακήν ταύτην ἐλευθερίαν ἔγνωσαν οἱ ὑπερασπιζόμενοι αὐτοῦ κᾀπικρατεστέρως ὀχυρῶσαι, καί δι’ ἀντιληπτικῶν γραμμάτων τῆς πατριαρχικῆς περιωπῆς καί μεγαλειότητος τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἀποστολικοῦ, πατριαρχικοῦ καί οἰκουμενικοῦ τούτου θρόνου, ὧν τήν ἀξίωσιν μή παριδόντες, ἀλλά προσηνῶς ἀποδεξάμενοι μᾶλλον, ἅτε πρός ἔνθεον ἔργον εἰσκαλουμένην ἡμᾶς καί ὡς ἐφιεμένους ᾀεί, τήν δυνατήν ἐπικουρίαν ὅλαις χερσίν ἐπιδαψιλεύειν αὐτοῖς τοῖς ταύτης χρῄζουσι καταγωγίοις Θεοῦ καί τήν τῶν τοιούτων στερέωσιν ἥκιστα ἐλάττονος ποιουμένους, πάντων τῶν κατά Θεόν περισπουδαζομένων ἡμῖν.

Τούτου χάριν γράφομεν καί ἀποφαινόμεθα συνοδικῶς τῇ δυνάμει καί ἐξουσίᾳ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, γνώμῃ τῶν συνενδημούντων ἐνταῦθα Μακαριωτάτων Πατριαρχῶν, τοῦ τῆς Θεουπόλεως Μεγάλης Ἀντιοχείας καί πάσης Ἀνατολῆς κύρ Νεοφύτου καί τοῦ τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης κύρ Δοσιθέου καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου τῆς Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου κύρ Νικηφόρου, σύν ἅμα καί τῶν παρευρεθέντων Ἱερωτάτων Ἀρχιερέων καί Ὑπερτίμων, τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι πάντων ἀγαπητῶν ἡμῶν ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν, ἵνα τό ἱερόν καί σεβάσμιον αὐτό μοναστήριον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τό καλούμενον Κύκκου, κατά τάς περί αὐτό φιλοτιμίας τῶν πάλαι καί νῦν Ἀρχιεπισκόπων τῆς Κύπρου, εἴη καί διαμένῃ σταυροπηγιακόν καί πάντῃ ἐλεύθερον, καί ἀσύδοτον, καί ἀδούλωτον, καί ἀκαταπάτητον, καί ἀνενόχλητον, καί ἀνεπηρέαστον, μετά πάντων τῶν ἀφιερωμάτων αὐτοῦ καί κτημάτων κινητῶν τε καί ἀκινήτων, τῶν τε νῦν προσόντων αὐτῷ καί τῶν μεθ’ ὕστερον ἐπιγενησομένων, μηδενί μηδέν ὅλως ὀφεῖλον παρέχειν μέχρι καί ὀβολοῦ, μήτε τῷ κατά καιρούς Ἀρχιεπισκόπῳ Κύπρου, μήτε τοῖς περί τά ὅρια τοῦ αὐτοῦ μοναστηρίου ἀρχιερατεύουσιν Ἐπισκόποις, ἀρκουμένου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μόνῳ τῷ κανονικῷ αὐτοῦ μνημοσύνῳ, καί πᾶσα χείρ βιαία καί ἱταμός μακράν ἀπέχῃ τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ μοναστηρίου, μηδενός κατεπεμβαίνειν αὐτοῦ αὐθαδῶς ἐπιχειριζομένου καί ἀπαιτεῖν λαβεῖν τό οἱονοῦν, ἀλλ’ ὑπάρχῃ πάσης καί παντοίας καταδυναστείας καί δουλείας ἀνώτερον, καί αὐτόνομον, καί αὐτοδέσποτον, φυλαττομένων τῶν προνομίων αὐτοῦ καί τῶν τυπικῶν ἐνταλμάτων ἀπαρεγχειρήτων καί ἀπαραθραύστων.

Ὅς δ’ ἄν τολμήσειέ ποτε παρά τά ὦδε γεγραμμένα ποιῆσαι καί ἐνοχλῆσαι καί διασεῖσαι τό μοναστήριον αὐτό καθ’ ὁποιοῦν τρόπον, καί ἐπηρεάξαι καί βλάψαι, καί ἐπιζημιῶσαι, ἤ τήν ἐλευθερίαν αὐτοῦ καταδουλῶσαι, ἤ χεῖρα βιαίαν καί γνώμην κατ’ αὐτοῦ κινῆσαι καί δυναστείᾳ τινί χρήσασθαι, καί ζητῆσαι λαβεῖν ἐξ αὐτοῦ πολύ ἤ ὀλίγον, εἴ τε τοῦ ἀρχιερατικοῦ εἴ τε τοῦ ἱερατικοῦ καταλόγου ὑπάρχων, εἴ τε καί τῆς κοσμικῆς πολιτείας, ἀφωρισμένος εἴη ἀπό Θεοῦ Κυρίου Παντοκράτορος, καί κατηραμένος, καί ἀσυγχώρητος, καί ἄλυτος μετά θάνατον, ἐν τῷ νῦν αἰῶνι καί ἐν τῷ μέλλοντι˙ αἱ πέτραι καί ὁ σίδηρος λυθήσονται αὐτός δέ οὐδαμῶς, καί ἔνοχος τοῦ πυρός τῆς γεένης˙ ἔχοι δέ καί τάς ἀράς τῶν Ἁγίων Τριακοσίων δέκα καί ὀκτώ Θεοφόρων Πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ καί τῶν λοιπῶν Ἁγίων Συνόδων.
Ὅθεν εἰς ἔνδειξιν καί ἀσφάλειαν ἐγένετο καί τό παρόν πατριαρχικόν συνοδικόν σιγιλλιῶδες καί ἐπιβεβαιωτήριον γράμμα καί ἐδόθη πρός τό ἱερόν καί σεβάσμιον αὐτό σταυροπηγιακόν μοναστήριον τοῦ Κύκκου.
Ἐν ἔτει σωτηρίῳ, ᾳχοβ’, Δεκεμβρίου Ἰνδικτιῶνος ια’.

Νεόφυτος Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης τῆς Μεγάλης Θεουπόλεως Ἀντιοχείας καί πάσης Ἀνατολῆς, Δοσίθεος Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης, Συρίας καί Ἀραβίας, Νικηφόρος Ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου.

Ἡρακλείας Βαρθολομαῖος, Νικομηδείας Νεόφυτος, Ἀνδριανουπόλεως Νεόφυτος, Προύσης Καλλίνικος, Βερροίας Ἰωακείμ, Ἀμασίας Γεράσιμος, Λιτίτζης Θεοδόσιος, Προικοννήσου Δανιήλ, Χαλκηδόνος Ἱερεμίας, Σερρῶν Κύριλλος, Ἀγχιάλου Δανιήλ, Δέρκων Χρύσανθος, Μαρωνείας Ἀνανίας, Πισσιδίας Παΐσιος, Μονεμβασίας Λαυρέντιος, Φιλιππουπόλεως Γαβριήλ, Δρύστας Μακάριος, Γοτθίας Δαβίδ, Νικαίας Δαμασκηνός, Γάννου καί Χώρας Λεόντιος, Τραπεζοῦντος Ἰωάννης, Ἐλασσῶνος Ἰωαννίκιος καί ὁ Κυρηνίας Λεόντιος.