Ο Ηγούμενος Διονύσιος γεννήθηκε το 1922 στο χωριό Κάτω Ζώδια. Μπήκε ως δόκιμος στη Μονή Κύκκου σε ηλικία 13 ετών και το 1940 μετέβη στη Λευκωσία για φοίτηση στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Στις 15 Δεκεμβρίου 1944 χειροτονήθη¬κε Ιεροδιάκονος από τον Τοποτηρητή του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου Λεόντιο. Σύμφωνα με το Μοναχολόγιο της Μονής: «15.12.44. Ἐχειροτονήθη ὁ δόκιμος Δη¬μήτριος εἰς Ἱεροδιάκονον ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Πάφου Λεοντίου, Τοποτηρητοῦ, μετονομασθείς Διονύσιος εἰς Μετόχιον Ἅγιος Προκόπιος».
Υπηρέτησε ως καθηγητής στην Ελληνική Σχολή Κύκκου και Έφορος της Μονής το 1949. Το 1950 μετέβη στην Αθήνα για σπουδές στη Θεολογία. Υπηρέτησε ως καθηγητής στην Ιερατική Σχολή «Απόστολος Βαρνάβας», της οποίας διετέ¬λεσε αναπληρωτής Διευθυντής από τον Ιούνιο του 1956 μέχρι τη σύλληψη του από τους Βρετανούς για υποστήριξη στον αγώνα της ΕΟΚΑ, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Το 1960 μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες για σπουδές στην Ψυχολογία. Κατά την επιστροφή του στην Κύπρο συνέχισε να υπηρετεί ως καθηγητής στην Ιερατική Σχολή «Απόστολος Βαρνάβας», και ανέλαβε Διευθυντής της για ένα χρόνο, κατά το σχολικό έτος 1978-1979. Έγραψε άρθρα και βιβλία θρησκευ¬τικού και ψυχολογικού περιεχομένου και εκπροσώπησε την Εκκλησία της Κύ¬πρου σε πολλά συνέδρια.
Μετά τον θάνατο του Ηγουμένου Χρυσοστόμου εξελέγη Ηγούμενος της Μονής Κύκκου, στις 18 Ιουλίου 1979, και στις 29 Ιουλίου χειροτονήθηκε Ιερομόναχος, από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Α’, και κατόπιν προχειρίσθηκε Αρχι¬μανδρίτης και ενθρονίστηκε Ηγούμενος της Μονής και Πνευματικός. Στις 2 Νο¬εμβρίου 1983, με επιστολή του προς την Αδελφότητα και τον Αρχιεπίσκοπο Κύ¬πρου, παραιτήθηκε οικειοθελώς από την ηγουμενία της Μονής, αναφέροντας ότι «προτιμοῦσε νά ἀπασχολεῖται περισσότερο μέ πνευματικά θέματα παρά μέ διοι¬κητικῆς φύσεως ζητήματα, πού δέν τον ικανοποιούσαν ψυχικά και τον κούραζαν σωματικά». Μετά την παραίτησή του απο την ηγουμενία, ανέλαβε και πάλι τη θέση του Διευθυντή της Ιερατικής Σχολής «Απόστολος Βαρνάβας», από το 1986 μέχρι το 1998. Έκτοτε διαμένει στο Μετόχιο του Αγίου Προκοπίου, επιτελώντας αξιόλογο πνευματικό και συγγραφικό έργο.